આ એક નજરે જોયેલી અને દિલથી અનુભવેલી સત્ય ઘટના છે .
મેં મારા ઘરમાં તેલના ડબ્બા માંથી ચકલીને રહેવા માટે ઘર બનાવેલું વર્ષો પહેલા . એને બાલ્કની ની ગ્રીલમાં ઊંચે ફિટ કરી દીધું જેથી અમારી અવરજવરને કારણે ચકલી ડરે નહીં .રોજ બે ચકલા અને એક ચકલી અચૂક આવે જ . એમના માટે દાણા પાણી મુકું . ચીં ચીં કરી ઘર ભરી દે .પણ મોટા કદ ના કબૂતરો એમની ચણ ખાઈ જાય . એમના ઘરમાં ઘૂસીને આરામ ફરમાવે . નાના ચકલા ચકલી બેબસ બની ઉડી જાય . મેં એ ઘર નો દરવાજો બંધ કરી દીધો .
વર્ષો બાદ એમણે એ ઘરમાં માળો બાંધ્યો . માળો બનાવવા એ તેલ કાઢવાનું કાણું હોય એનો પ્રવેશદ્વાર તરીકે ઉપયોગ કરતા . એમ 5 ઈંડા મુક્યા . બાલ સુલભ કુતુહલ થી મેં એના ફોટા પાડ્યા . દરવાજો ખોલી નાખ્યો જેથી ચકલા ચકલી આસાની થી આવી જઈ શકે . એ જ દિવસે બપોરે કબૂતર ઘુસ્યું અને ઈંડા ફોડી નાખ્યા બીજા કબૂતર સાથે લડતાં લડતાં . મને એવું લાગ્યું કે મેં કોઈ ગુનો કર્યો હોય . થોડા દિવસ ઉદાસ પણ રહી . પણ જોયું ચકલી ચકલો નોર્મલ છે તો હું પણ નોર્મલ થઈ ગયી .
મહિના પછી ફરી એ બેઉ સાવરણીની સળીઓ , પીંછા એવું બધું લાવી કાણા વાળા રસ્તે માળો બનાવવા મંડ્યા . મેં એનું બરાબર ધ્યાન રાખ્યું . સળીઓ ભેગી કરવી બંદ કરી એટલે સમજી ગઈ કે ઈંડા મૂકી દીધા છે . એકાદ અઠવાડિયા થી વધારે સમય થયો હશે . ચકલો અને ચકલી બહુ અવાજ કરતા હતા . મને લાગ્યું કદાચ બચ્ચું બહાર આવી ગયું હશે . મેં બહાર એક ડીશમાં વધેલા ભાતના દાણા નાખ્યા અને ચકલીએ તરત આવીને માળા માં જઈને બચ્ચાંના મોમાં મુક્યા ત્યારે બચ્ચાનો મીઠો અવાજ સાંભળ્યો . પછી તો આંખ ખુલે સવારે એટલે દાણા પાણી નાખવાના . ખૂટી જાય તો બીજા નાખી દઉં . અને એમનો કલરવ ચક ચક કે કચ કચ સાંભળીને ખુશ રહું .
એક દિવસ બહાર જવાનું થયું અને ત્રણ કલાક પછી પરત ફરી ત્યારે બાલ્કની માંથી બચ્ચું રસોડામાં ઘૂસી ગયું. મારી ખુશી ની કોઈ સીમા ન રહી . ફોટો પાડ્યો . એને માળા માં પાછું મૂક્યું તોય ઉડીને નીચે આવ્યું .
પછી હું બારણું બંધ કરી મારા કામમાં પરોવાઈ ગયી . એ બચ્ચું જાતે ઉડીને ત્યાર પછી કશે જતું રહ્યું અને કાલના ચકલા ચકલી કશું ખાધા વગર એને શોધ્યા જ કરે છે . એમનું દુઃખ અનુભવી શકું છું .
એમના બચ્ચાને પાંખો આવી એટલે એ માં બાપને જાણ કર્યા વગર ઉડી ગયું ત્યારે એ મા બાપ ની વ્યથા પણ આપણા જેવી જ ને !!!
એમના બચ્ચા એ પણ આપણા મનુષ્યો જેવું જ કર્યું ને ???!!!!
